آن قـدر بــالا نــرفتـه ام کـه پـاهـایم بلــرزد ، پسـت و مقـامی هـم نـدارم که نگران از دسـت دادنـش بـاشـم ، از دنیــای شمـا تنهــا کمـی اکسیــژن مـی خـواهـم ! و دستمـالـی بـرای سـرفـه هـایـم !! عقــربـه هـای سـاعـت کـه بـایستـنــد ، مــن هــم مـی روم ....
برچسب‌ها: اخلاق و عرفان،صرفا جهت تفکر،
تاریخ : شنبه 91/2/23 | 8:0 صبح | نویسنده : میلاد غنی زاده | نظر