در آیه 119 از سوره توبه می خوانیم که : یا ایها الذین آمنوا اتقو الله و کونوا مع الصادقین

آقای فخر رازی در تفسیر این آیه می فرماید : آیه دلالت دارد بر این که شخص جایز الخطا ، واجب است به کسی اقتدا کند که معصوم است و معصومین کسانی هستند که خداوند متعال آن ها را صادقین نامیده است . پس این آیه دلالت می کند بر اینکه افراد جایز الخطا از صادقین فاصله نگیرند تا صادقین مانع خطای آنان شوند . و این معنا در هر زمانی ثابت است . پس در هر زمانی باید معصومی وجود داشته باشد . همچنین ایشان در ذیل آیه تطهیر ثابت می کنند که حضرت علی و حضرت زهرا و حسنین علیهم السلام اجمعین معصوم اند .

صاحب احقاق الحق نیز می نویسد که : از اینکه خداوند امر کرده است که از صادقین متابعت کنید معلوم میشود که صادقین معصوم اند ، زیرا امر به متابعت غیر معصوم به نحو اطلاق قبیح است و از خداوند قبیح صادر نمی شود . در بین اصحاب نیز به غیر از علی (ع) کسی معصوم نبود و این مطلب نیز واضح است پس همه مکلف اند که از او متابعت نمایند.

و السلام علی من اتبع الهدی