سرلشکر پاسدار شهید «حسن طهرانی مقدم» که او را «پدر موشکی» کشورمان نامیدند، در 21 آبان 90 پس از سال‌ها مجاهدت عاشقانه در راه اعتلای «کلمةالله» و عزت بخشیدن به نام و نشان اسلام عزیز در سرتاسر گیتی، به قافله شهدا پیوست. او در 14 اردیبهشت ماه 1390 یعنی 6 ماه پیش از شهادتش، پس از آزمایش موفقیت‌آمیز یکی از قوی‌ترین موشک‌های جهان که قدرت بازدارندگی کشورمان را در دنیا ارتقا داد، در کنار محل آزمایش، سجده شکر به جای آورد که ساعت‌ها طول کشید و در سجده با خدای خود راز و نیاز کرد. او سپس در دست نوشته‌ایی کوتاه احساس درونی خویش را از این موهبت الهی این چنین روایت کرد:

بسمه تعالی

امروز یکبار دیگر فضل و جود الهی در این سرزمین تابید و بندگان سپاه خود را به نور الهی و هدایت روشن ساخت و نعمت خود را بر ما تمام گردانید و برای همیشه ما بندگان خود را شرمسار از حجت‌های بی دریغ خود ساخته که ما لیاقت آن را نداشته و نداریم. و این نوشتار به عبارت ساده سپاس و حمد بی انتهای ما به آستان ربوبّیت بی‌انتها در جود و سخا و مهربانی بی‌پایان اوست. پیش بسوی گسترش دین الهی در تمامی کره زمین و ایجاد زمینه اطاعت مطلق او در سر تا سر زمین و ایجاد زمینه ظهور آخرین منجی و بسط و گسترش فرهنگ تشیع علوی در سرتاسر جهان.

حسن مقدم 90 /2/14