کودکی با تمام تنهاییش نشسته بود پای تلویزیون ! برنامه عموپورنگ بود یا فیتیله ! یادم نیست اما هر چه بود پر بود از ... بماند ، حرفم این نیست ! داستان از آنجا شروع شد که کودک فریاد زد : مادر چرا چراغ خانه مان می لرزد؟ مادر ! مادر ! مادر چرا زیر پاهایمان می لرزد ؟ ...

.

.

آغوش سرد آوار ، گرمای دستان مهربانت را از یادم برده است ، مادر !‌ زمین می لرزد ! هنوز هم می لرزد ! اینجا بدون تو نه زمین ، که آسمان هم می لرزد ...

 اتفاق تلخی بود ! تلخ و دلخراش ! تذکری بود برای من و تو به بهانه لرزیدن ، ابتلایی بود برای ما به رنگ لرزیدن ، آموزگاری بود برای فردایمان به مشق لرزیدن ! تذکری برای یاد مرگ ، برای اندوختن و آرام بودن ، برای نهراسیدن و اطمینان داشتن// ابتلایی برای صبوری ، توکل ، کمک ، ایثار و از خود گذشتن// آموزگاری بود برای غفلت هایمان ، اینکه هستند کودکانی که دوست دارند سقف کاه گلی خانه هایشان را با سقف و خانه آجرنمای چنین و چنان ما شریک باشند ، هستند مردمی نامرد که به جای یاری رساندن به آسیب دیدگان ، چرتکه می اندازند که چند ساعت بعد از زلزله پیام داده شد یا چه فیلمی از تلویزیون پخش شد یا چرا اصلا زمین لرزید ؟ گویی راست گفته است خداوند بلند مرتبه که : ((اگر زمینی را که برای شما امن و محل آرامش قرار دادیم بلرزد کیست که آن را آرام گرداند ؟ )) آری ، هر آن کس که زیاد اندوخته باشد آسان دل میکند و کمتر رنگ رخسار می بازد ! «آگاه باش که: هیچگونه ترس و وحشتى براى اولیاى خدا نیست، و هیچوقت ایشان غصه‏دار و اندوهگین نمی‌‏شوند. اولیاى خدا، آنانند که ایمان آورده‏اند، و قبل از آن اینچنین بوده‏اند که با تقوى عمل می‌‏کرده‏اند.بیایید در کنار مقاوم سازی خانه هایمان ، دلی مقاوم و آرام به یاد خدا ، داشته باشیم تا هر لرزه ای دلمان را نلرزاند ... الا بذکر الله تطمئن القلوب

شادی ارواح درگذشتگان حادثه دلخراش آذربایجان فاتحه ای قرائت فرمایید ...

 آذربایجان باشین ساق اولسون

کلید واژه ها : زمین لرزه آذربایجان شرقی ، با زمین لرزه چه باید کرد؟ ، زلزله